Bu silahların birçoğunun gerçekleştirilemez olduğu kanıtlanırken (zaman kısıtlamaları, kaynakların kıtlığı veya muazzam maliyetlerinden dolayı), bu silahların büyük yıkım potansiyelleri benzersizdi.
İçindekiler
7. Amerikabomber
Amerika Bombacısı İkinci Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası tarafından geliştirilen uzun menzilli stratejik bombardıman uçağıdır. Luftwaffe için tasarlanan bombardıman uçağı, Amerika Birleşik Devletleri’nin Doğu Sahili’ni vurmak için bir araç olarak geliştirildi (yaklaşık 10,300 kilometrelik bir gidiş-dönüş görevi). New York City gibi Amerikan şehir merkezlerinin uzaklıktan kaynaklı çarpıcı maliyetlerinden dolayı proje daha sonra uygun görülmese de, Almanların Amerika Bombacısı uçağı için Ju-390 ve Me-264 dahil olmak üzere birkaç prototip geliştirdiğine inanılıyor.
Amerika Bombacısının Savaş Etkinliği
Savaşın ardından, uzun menzilli bombardıman uçaklarının gücünü kanıtlayan eski pilotlar ve Alman subaylar tarafından Müttefik sorgulayıcılara Amerika Bombacısı uçağının sayısız tarifi verildi. Bir Nazi subayı, bir Ju-390 uçağının Long Island’ın keşif fotoğraflarını çektiği 10,300 kilometrelik bir gidiş-dönüş yolculuğu yaptığını bile ileri sürdü. Eski pilot Hans Joachim Pancherz de dahil olmak üzere diğer tanıklıklar, Me-264’lerin Berlin ve Tokyo (9,200km) arasında kesintisiz uçuşları 1944 gibi erken bir zamanda tamamladığını gösteriyor. Ancak bugüne kadar, bu hesapların hiçbiri belgelenmiş kanıtlarla doğrulanamıyor. Doğruysa, Amerika Bombacısı havacılıkta olağanüstü bir başarıyı temsil ediyordu ve savaş 1945’ten sonra devam etseydi Müttefikler üzerinde yıkıcı etkiler yaratabilirdi.
6. Messerschmitt Me 163 Komet
Messerschmitt Me-163, İkinci Dünya Savaşı sırasında “operasyonel hizmete giren” ilk roketle çalışan avcı uçağıydı. Nazi bilim adamları tarafından 1941’de geliştirilen Me-163 inanılmaz derecede hızlıydı ve saatte 1020km hıza ulaşabiliyordu. Bu süre zarfında saatte 560km hıza çıkabilen diğer uçaklarla karşılaştırıldığında Me-163, gerçekten zamanının ötesinde bir uçaktı.
Komet Me 163’ün Savaş Etkinliği
İlk olarak Alexander Lippisch tarafından önerilen konsept, savaşın sonunda üretilen yaklaşık 370 Komets ile ilk olarak 1941’de üretime girdi. Bununla birlikte, inanılmaz hızına rağmen Komet, hem eğitim hem de savaş sırasında bildirilen çok sayıda kaza ile genellikle güvenilmez olduğunu kanıtladı. Bir “önleme” uçağı olarak Komet, Müttefik uçaklara karşı da kötü performans gösterdi; Uçağın 10 kaybına karşı tahmini 9 öldürme. Bu, büyük ölçüde uçağın kısa uçuş süresinden (yaklaşık 8 dakika) kaynaklanıyordu, çünkü güçlü roket tabanlı motorlar endişe verici bir oranda yakıt tüketiyordu.
5. V-3 Topu
Vergeltungswaffe 3 veya “Retribution Weapon 3” olarak da bilinen V-3 Topu, 1942’de Nazi Almanyası tarafından geliştirilen büyük kalibreli bir silahtı. Saniyede yaklaşık 1.500 metre mermi hızıyla saatte yaklaşık 300 mermi fırlatabilen V-3 Topu, Nazi Almanya’sına uç noktalardan hedefleri kolaylıkla bombalaması için benzersiz fırsatlar sundu.
Mermilerini ateşlemek için tek bir itici gaz kullanan geleneksel topçu silahlarının aksine V-3 Topu, namlunun uzunluğunun yanına yerleştirilen çok sayıda itici yüke dayanıyordu. Silahın mermisi tabanından ateşlenirken, bir dizi katı yakıtlı roket itici (simetrik çiftler halinde düzenlenmiş), mermi aralarından geçerken sistematik olarak ateşlenecek şekilde zamanlandı. Bu da, mermiye ek itme kuvveti ekleyerek topun namlusundan maksimum hızda çıkmasına izin verdi. Bu devasa toplar yaklaşık 50 metreye ulaşan uzunluklarda inşa edildi.
V-3 Topu’nun Savaş Etkinliği
Topun gücü (ve gizlilik ihtiyacı) nedeniyle Hitler, V-3 Topunu SS Generali Hans Kammler’in kontrolü altına aldı. Aralık 1944’te, V-3 Topu resmi olarak askerlik hizmetine alındı ve Lüksemburg şehrini bombalamak için kullanıldı. 150 mm’lik mermiler kullanılarak, 44 onaylanmış isabetle şehre yaklaşık 183 mermi ateşlendi. Patlamalarda toplam 10 kişi öldü, 35 kişi de yaralandı. Silahın gücü (ve potansiyeli) göz önüne alındığında V-3 Topu, Nazilere Avrupa’da savunma pozisyonları oluşturmaları için ek sürelere sahip olsaydı, Müttefiklerin ilerleyişi üzerinde muazzam bir etki sağlayabilirdi.
4. Fritz-X
Fritz-X, İkinci Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası tarafından geliştirilen bir gemi karşıtı bombaydı ve tarihte dünyanın ilk hassas güdümlü silahı olarak kabul ediliyor. “Ruhurtahl SD 1400 X veya Kramer X-1 olarak da anılan Fritz-X, donanma gemilerini tek bir isabetle bile batırabilen güçlü bir silahtı. Bu zırh delici, yüksek patlayıcı bomba ilk olarak 1943’te geliştirildi. Toplam uzunluğu 3.5 metre olan yaklaşık 1300 kilogram ağırlığındaki Fritz-X, o zamanlar için devasa bir silahtı ve Alman ustalığının bir kanıtıydı. 1945 yılına kadar Naziler tarafından 1400ü aşkın üretildiği tahmin ediliyor.
Aerodinamik bir burun, dört kanat ve kutu şeklinde bir kuyruk ile tasarlanan Fritz-X’in tasarımı, kuyruk yüzgeçli bölgelerindeki Kehl-Strasbourg radyo kontrol bağlantısı aracılığıyla muazzam manevra kabiliyetine izin verdi. Çoğu bombada olduğu gibi, Fritz-X bombardıman uçağıyla teslim edildi ve daha sonra minimum yaklaşık 13.000 fit yüksekliğe düşürüldü. Yüklerini serbest bıraktıktan sonra, bombardıman görevlileri paketlerini aşağıdaki Müttefik hedeflere yönlendirmek için radyo vericilerini kullanacaklardı.
Fritz-X’in Savaş Etkinliği
Fritz-X’in tasarımındaki ana kusurlardan biri, bombardıman pilotlarının, hedefine rehberlik etmek için bombayla sürekli görsel teması sürdürmeye zorlanmasıydı. Bunu başarmak için pilotlar hızlı bir şekilde yavaşlamaya ve radyo bağlantısını korumak için her zaman bombanın 1,600 fit yakınında kalmaya zorlandı. Bu, bombardıman pilotlarını uçaksavar ateşi veya avcı saldırısı nedeniyle önemli bir tehlikeye soktu.
Bu sorunlara rağmen, Fritz-X güçlü bir bombaydı ve yaklaşık 13 santimetrelik zırhı kolaylıkla delebiliyordu. 21 Temmuz 1943’te Sicilya’nın “Augusta Limanı” na ilk konuşlandırılması olaysız geçse de, 9 Eylül 1943’teki silah üzerinde yapılan başka testler, Luftwaffe bombardıman uçaklarının İtalyan Roma ve İtalya savaş gemilerini Müttefiklerin eline geçmelerini önlemek için başarıyla batırdıklarında silahın gerçek yeteneklerini gösterdi. Birkaç gün sonra Fritz-X, USS Savannah olarak bilinen Amerikan hafif kruvazörüne ciddi hasar verdi (yaklaşık sekiz aylık onarımla sonuçlandı).
3. Messerschmitt Me 262
Messerschmitt Me-262, ilk olarak 1940’ların başında geliştirilen bir Alman savaş uçağıydı. Me-262, tarihteki ilk jet motorlu uçak olarak kabul edildi ve saatte 870km’nin üzerindeki hızlara ulaşabildi. İkiz Junker Jumo-004B turbojet motorlarla güçlendirilmiş Me-262, gerçekten zamanının ötesinde bir uçaktı ve savaş görevleri, eskort, keşif, önleme gibi çeşitli roller için uyarlanabilirdi.
Messerschmitt Me 262’nin Savaş Etkinliği
Dört adet 30 milimetrelik MK-108 topuyla donanmış olan Me-262, olağanüstü hızıyla sadece Müttefik uçakları geride bırakmakla kalmadı, aynı zamanda güçlü toplar zırhı kolaylıkla parçaladığından bombardıman büyüklüğündeki uçakları tek bir geçişle indirebilirdi. Bu açık avantajlara rağmen, Me-262 başından beri mekanik sorunlar, uçağı uçurabilecek eğitimli pilotların eksikliği ve üretimle ilgili sorunlar (şu anda Almanya’nın karşı karşıya olduğu kaynakların eksikliğinin bir sonucu) yüzünden sıkıntı çekti. Özellikle mekanik sorunların Me-262 projesi için kötü haber olduğu kanıtlandı çünkü motor arızaları, gelişiminin ilk aşamalarında oldukça yaygındı (teknolojinin erken aşamalarında yaygın bir sorun). Dahası, uçağın savaşa geç girişi (1944) Alman ordusu için çok geçti.
2. V-2 Roketi
“İntikam Silahı” veya “İntikam Silahı 2” olarak da bilinen V-2 Roketi, 1940’larda Nazi bilim adamları tarafından geliştirilen uzun menzilli, güdümlü bir balistik füzeydi. Füze, tahmini menzili 320 kilometre ile tarihte geliştirilen ilk uzun menzilli balistik füzedir.
Toplama kampı tutukluları tarafından yeraltında toplanan Naziler, savaşın bitiminden önce binlerce V-2 Roketi inşa etmeyi başardılar. Süpersonik uçuş için şekillendirilen roket, daha fazla aerodinamik sağlamak için dört dikdörtgen kanatçıkla birlikte silindir şeklinde tasarlandı.
V-2 Rocket’ın Savaş Etkinliği
İkinci Dünya Savaşı sırasında Müttefik hedeflere yaklaşık 3.600 V-2 Roketinin ateşlendiği tahmin edilmektedir ve bu hedeflerin neredeyse yarısı Londra, Southampton ve Bristol’dadır. Silahın etkinliği ile ilgili olarak, roketlerin yaklaşık yüzde 25’inin hedeflerini vurmadan önce hava patlamalarından muzdarip olduğu tahmin edilmektedir. Hedeflerine ulaşan diğer roketlerden yaklaşık 5.500 kişinin öldüğü ve patlamalar sonucu 6.500 kişinin de yaralandığı tahmin ediliyor. Ayrıca, silahların 33.700’den fazla bina / evi tahrip ettiğine inanılıyor.
Bu rakamlara rağmen, V-2 Roketi, yüksek maliyetler (her roket için yaklaşık 100.000 Reichmark) ve muazzam miktarda adam-saat (üretilmesi için yaklaşık 10.000 ila 20.000 adam-saat) dahil olmak üzere bir dizi aksaklık yaşadı. Özel kaynakların (yani yakıt ve alüminyum) kıtlığı ve silahın neredeyse yüzde 25’lik başarısızlık oranıyla birleştiğinde, V-2’nin maliyeti savaş alanındaki etkinliğinden çok daha ağır bastı. 5.500’den fazla insanı öldürmesine rağmen, bu roketlerin üretimi sırasında yaklaşık 20.000 kişinin (çoğu mahkum) öldüğü tahmin ediliyor. Sonuç olarak, silahı üretirken savaş alanında kullanımından çok daha fazla kişi öldü.
1. Horten Ho 229 Bombacı (Horten H.IX)
Horten Ho 229 olarak da bilinen Horten H.IX, İkinci Dünya Savaşı’nın ikinci yarısında Reimar ve Walter Horten tarafından tasarlanan bir prototip bombardıman uçağıydı. Horten kardeşler, Hermann Goering’in uzun mesafelerde yüksek kalibreli bombaları taşıyabilen hızlı bir bombardıman uçağına olan ihtiyacına yanıt olarak kuyruksuz, sabit kanatlı bir görünümü bünyesinde barındıran bir “uçan kanat” konsepti tasarlamaya başladılar. Çabalarının sonucu, Horten Ho 229 olarak bilinen prototip bir savaş uçağıydı (daha sonra planör biçiminde test edildi).
Maksimum 49.000 fit yüksekliğe ulaşmak için tasarlanan H.IX, toplam ağırlığını azaltmak için ahşap ve kaynaklı çelik kombinasyonu kullanılarak tasarlanacaktı. Başlangıçta bir BMW 003 jet motoru için tasarlanmış olmasına rağmen, daha sonra Junker Jumo 004 motorunun proje için daha uygun olduğuna karar verildi; Hafifliği göz önüne alındığında, H.IX’e olağanüstü bir hız kazandıracak bir karar. Horten kardeşler, savaşın bitiminden önce toplamda üç H.IX uçak prototipini başarıyla üretti.
Horten Ho 229 Bombacısının Savaş Etkinliği
Horten Ho 229 hiçbir zaman tam olarak tamamlanmamasına (veya savaş alanı koşullarında test edilmemesine) rağmen, mühendislik alanında dikkate değer bir başarıyı temsil ediyordu. Garip tasarımı nedeniyle bu uçak, uzun menzilli hedefleri görece kolaylıkla bombalama yeteneği ile muazzam hızlara sahip olacaktı. Ek olarak, Horten Ho 229 beklenmedik bir ilerleme içeriyordu; radar tarafından nispeten tespit edilememe yeteneği. Uçağın doğal eğriliği ve kanat benzeri tasarımı nedeniyle (ardından pervanelerin olmaması ve dikey yüzeylerin olmaması), büyük ölçüde dünyanın ilk gizli savaş uçağı olarak kabul ediliyor.
Bu dikkate değer ilerlemelere rağmen Horten Ho 229 hiçbir zaman tam üretime ulaşamadı (prototiplerinin ötesinde). Müttefik kuvvetlerin Doğu ve Batı cephelerindeki hızlı ilerleyişi göz önüne alındığında, Hitler’in savaşın gidişatını değiştirebilecek bir dizi “Harika Silah” için yaptığı büyük plan, Üçüncü Reich’te asla meyvesini vermedi. Yine de, Nazi Almanya’sına bu muhteşem uçağı geliştirmesi için daha fazla zaman verilmiş olsaydı Horten H.IX projesinde neler olabileceğini hayal etmek ürkütücüdür. Şık tasarımı ve muazzam hızları göz önüne alındığında, bu gizli avcı, Nazilere uzun menzilli hedefleri bombalamak için benzersiz fırsatlar sunacaktı. Bu nedenlerden ötürü Horten H.IX, yetenekleri ve yaygın yıkım potansiyeli nedeniyle bu listede bir numaralı sırayı hak ediyor.
