Adiyat Suresinin Okunuşu
Bismillahirrahmânirrahîm.
1- Vel adiyati dabha
2- Fel muriyati kadha
3- Fel muğırati subha
4- Fe eserne bihı nak’a
5- Fe vesatne bihı cem’a
6- İnnelinsane li rabbihı le kenud
7- Ve innehu ala zalike le şehıd
8- Ve innehu li hubbil hayri le şedıd
9- E fe la ya’lemü iza bu’sira ma fil kubur
10- Ve hussıle ma fis sudur
11- İnne rabbehüm bihim yevmeizin le habir
Adiyat Suresinin Anlamı
Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın ismiyle.
1- O harıl harıl (savaşa) koşanlara,
2- (Tırnaklarıyla yerden) ateş çıkaranlara,
3- Sabahleyin akın edenlere,
4- Tozu dumana karıştıranlara,
5- Derken bir topluluğun ortasına dalanlara yemin ederim ki,
6- Şüphesiz insan, Rabbine karşı çok nankördür.
7- Ve kendisi de buna şahittir.
8- Gerçekten o dünya malını çok sevdiği için katıdır.
9- Bilmiyor mu ki, kabirlerin içindekiler fırlatılacak.
10- Ve sinelerin içindekiler derlenecek.
11- O gün Rableri onların bütün yaptıklarından haberdardır.
Adiyat suresi konusu
Adiyat suresi Kuran-ı Kerim’de 100. sıradadır ve 30. cüzde yani son cüzde yer almaktadır. Surenin 1. ayetinde geçen ve “koşan atlar” anlamına gelen “Vel adiyati dabha” yani “adiyat” kelimesi sureye adını vermiştir.
Diyanete göre Adiyat Suresinin konusunda, insanların nankörlüğü, mala düşkünlüğü ve ölüm sonrasındaki ahiret hayatı için harcama yapmaması ve bu yüzden onu kötü bir sonucun beklediği anlatılmaltadır. Surede ölümden sonra dirilmenin olacağı ve niyet ve düşüncelerin ortaya döküleceği günden söz edilerek uyarıcı ve yönlendirici bilgilerin verilmeside söz konusudur.
“Öyle bir nankördür ki yalnız başına yer, kölesini döver, mali görevlerini yerine getirmez.” (Taberi)
Adiyat suresinin tefsiri
Diyanetin tefsirine göre Adiyat suresinin tefsirinde, savaş sırasında düşman üzerine saldıran atlar anlatılmakta, savaşların insandan sonra en önemli unsur olmasıyla atlar üzerine yemin edilmektedir. Yeminin amacı, böylesine yararları bulunan ve insanların en çok sevdiği mallardan olan atları onlara bağışlayanın Allah olduğuna işaret etmek, özellikle sonraki âyetlerdeki mesajın önemine dikkat çekmektir.
Surenin 6. ayetinde “insan” ile genel olarak insan türünün kastedildiği, çünkü bütün insanlarda bu tür olumsuz özelliklerin az çok bulunduğu belirtildiği gibi, özellikle hidayetten nasibini alamamış insanların söz konusu olduğu da söylenmiştir. Bu ayetler, söz konusu insanların tabiatlarına yerleşmiş bulunan Allah’ın nimetlerine karşı nankörlük, kadir bilmezlik, mal biriktirmeye düşkünlük ve nimetin şükrünü yerine getirme vecibesini umursamama gibi olumsuz özellikleri ortaya koymaktadır.
7. ayet insanın kendisinin de bu nankörlüğünün farkında olduğunu, buna bizzat kendi vicdanının da tanıklık ettiğini belirtmektedir. Ayete ayrıca “Nankör kişi âhirette kendi aleyhine şahitlik edecektir” şeklinde de mana verilebilir (Elmalılı Hamdi Yazır).
Adiyat suresi 9. ayette dünya menfaati ve servet biriktirme hırsıyla cimrilik ve nankörlük eden kimse kendisine ne derece kötülük ettiğini düşünmeye davet edilmekte ve uyarılmakta; aksi halde o kişinin, kıyamet gününde, kabirlerde gömülmüş bulunanların dışarıya fırlatıldığı, bütün gizliliklerin ortaya döküldüğü, gönüllerde gizli olan niyetler ve maksatların açığa çıkarıldığı zaman perişan olacağı bildirilmektedir.
Son ayette ise insanların bu dünyada verdiği nimetlere karşı nankörlük ve cimrilik ederek bu nimetlerden Allah yolunda harcamamış olan kimselerin yaptıklarından da mutlaka haberdardır ve ahirette bunu gösterecek, yapılanların karşılığını da verilecektir tefsir edilmektedir.
