Yılanlar yeraltı boşluklarına sığmak için bacaklarını kaybetti, fareler geceleri avcıları duymak için büyük kulaklar geliştirdi ve zürafalar uzun ağaçların üzerindeki yapraklara ulaşmak ve su içmek için eğilmesi gerektiği için uzun boyunları geliştirdi. Körelmiş organlar, bir türün ortamında artık yararlı olmayan ve adaptasyon olarak kabul edilmeyen evrimsel adaptasyonların yan ürünleridir. İşte adaptasyon örnekleri:
Yılanlar ve Bacaklar
Yılanlar sürünmeden önce, kertenkelelerinkine benzer uzuvları vardı. Yerdeki küçük deliklere daha iyi uyum sağlamak için bacaklarını kaybettiler. Bacaklar olmadan, yılanlar avcılardan saklanabilecekleri daha dar bir alana sığabiliyorlardı. İlk yılan türleri, sürüngenlerin çoğunun avları için yerin üstüne çıkmadığı, ancak yiyecek aramak için etrafı kazdığı bir zamanda vardı, bu yüzden bu adaptasyon özellikle yardımcı oldu. Modern boas ve pitonlar, aslında bacaklarının milyonlarca yıl önce olduğu yerde hala küçük saplara sahiptir.
Fareler ve Büyük Kulaklar
Adaptasyon örnekleri arasında bir diğeri fareler, evrimsel adaptasyon sonucunda çok büyük kulaklara sahiptir. Fareler gece yaratıklarıdır, yani öncelikle geceleri aktiftirler, ancak gece görüşleri yoktur. Bunun yerine, inanılmaz işitme yetenekleri geliştirerek karanlıktaki aktiviteye adapte oldular. Fareler, nispeten büyük kulakları olmadan yaklaşmakta olan avcıları duyabileceklerinden daha erken duyabilirler. Hızlılıkları ile birleştiğinde, fareler, çok geç olmadan bir yılandan veya yırtıcı kuştan kaçmak için yüksek işitsel duyularını kullanabilir. Küçük sıçan kulaklarıyla karşılaştırıldığında, bir hayvanın neden hızlı ve çevik bir orman sakini, diğerinin ise kısmen insan çöpüne dayanan bir kereste çöpçüsü olduğunu anlamak kolaydır.
Zürafalar ve Uzun Boyunlular
Evrimsel adaptasyonun ders kitabı örneklerinden biri uzun boyunlu zürafadır. Zürafanın uzun boynunun evrimi, hayvanın daha uzun ağaçlardaki yapraklara ulaşabilmesi için gerçekleşti. Ancak zürafanın uzun boynu hikayesi bundan daha da karmaşıktır. Zürafaların çok uzun bacakları vardır, ancak dizlerini bükmezler. Bir su havuzundan içmek için suya kadar uzanabilen uzun bir boyuna ihtiyaçları vardır. Uzun yapraklara ve alçak suya ulaşmanın yanı sıra, zürafaların boyun uzunluğu, erkekler arasındaki direkler de dahil olmak üzere birçok amaç için kullanışlıdır.
Körelmiş Yapılar
Körelmiş bir yapı, bir organizmanın vücudunun bir zamanlar doğal seçilim tarafından şekillendirilen bir adaptasyon olan, ancak mevcut çevrelerinde artık yararlı olmayan bir özelliğidir. Örneğin, tamamen karanlık mağaralarda yaşayan bazı balık türlerinin gözleri vardır, ancak gözleri göremez ve hiçbir işlevi yoktur. Mağaralara ilk gelen atalarının güneşli suda yüzdükleri için gözleri vardı ve bu gözler bir zamanlar görmek için kullanışmıştı ancak artık gerekli veya yararlı değiller. Bilim insanları bu tür yapıları adaptasyon olarak tanımlamazlar. Bir zamanlar uyarlamaydılar, ancak işe yaramaz ve köreldiklerinde türlere bir fayda sağlamazlar ve çevrenin ve doğal seçilimin baskılarıyla ortaya çıkmadılar. İnsanlarda adaptasyon için kuyruk sokumları örnek gösterilebilir ancak bu bir başka makalemizin konusu.
