Dünya insanın cenneti de cehennemi de olabilir. Bunun seçimini veya kararını insanın bizzat kendisi verecektir.
Denilmiştir ki:
“Hayatta her şeyini kaybetmeden hiç bir yere varamazsın, hiçbir şey olamazsın, bir kazmaya sap olamazsın.”
“En çok hatalarınızı sevin.”
”Hayatımızı sorunlardan kaçarak değil, karşılaştığımız sorunlara meydan okuyarak kazanmak zorundayız.”
“Her türden olumsuzluk ve zorluklarla başa çıkmak için devam etme arzusuna sahip olmalıyız.”
“Her şey, kolay hale gelmeden önce zordur.”
“Acı, insanın en değerli öğretmenidir..”
“Gayret her şeyi yener.”
“Hayat ne aşk, ne de nefretten ibarettir. Hayat bir bütündür. İçinde her şey vardır.”
“Ne kadar çok şey yapıyorsanız ve ne kadar yaratıcı olursanız o kadar özgürsünüz.”
“Her günü geldiği gibi yaşamak gerekir: iyi ya kötü…”
“İş neredeyse oraya git!”
“İnsanın evrende kesin olarak düzeltebileceği tek bir şey vardır: Kendisi.”
“Savaşlar içeride kazanılır, dışarıda değil!”
“Acılarımızda ödüller saklıdır.”
“Çektiğimiz ıstıraplarda bizim için büyük imkanlar ve fırsatlar varadır.”
İnsan olmak; insanın varediliş amacına uygun şekilde vücut ve enerji/fikir olarak belli bir yetkinliğe çıkması hali ise, çıktığı bu yerde yaşamını sürdürebilmesi ve devam ettirebilmesi de insan olarak kalabilmesi demektir.
İçinde yaşadığı ve her konuda ilişki halinde bulunduğu topluma karşı parlayan bir yıldız gibi ön-der olmak için evvelemirde kendisine, çevresine ve tüm evrendekilere yararlı, güvenilir, kimseye hiç bir zarar vermeyen, sözünün eri, çalışkan, eli açık, sağlam ve dik duruşlu, saygın, nazik, medeni, kültürlü ve aynı zamanda bilgili olmak insan olmanın ilk gerekleri olarak ortaya çıkar.
Böyle bir düzeye erişmek bir hayli çabayı ve emeği gerektirir kuşkusuz. Lakin orada kalmak, bu halde yaşamını istikrarla sürdürmek de, sanırım insan olmak kadar güç bir durumdur.
ÖNSÖZ: “Kendiniz için önceden her ne iyilik yaparsanız, Allah katında onu bulursunuz.” (Bakara/110)
