Acaba gerçekten yerli ve milli miyiz ? kendi ülkemizde ne kadar varız? Küçük Amerika olmuşuz haberimiz yok...

Aklıma geldikçe ülkemiz için önemli olan bazı düşüncelerimi ifade etmeye çalışıyorum, gerçi bu düşüncelerimi yıllardır söylüyorum ama herkes yine bildiğini yapıyor:
Bu defa konu yabancı isim merakımız...
Siz hiç batıda herhangi bir yabancının Ahmet lokantası yada ne biliyim Mehmet elbise mağaza gibi isim verdiğini görüp duydunuz mu ?

Yıllardır özellikle tabelalarda ve vitrinlerde yer alan ilan ve reklamların birçoğunun Türkçe´den başka dillerle yazılmasına artık Türk insanı alışırken, yabancı isim özentisinin Türk mallarının markalaşamamasına sebep oluyor:

örn: vatandaş, dükkanının ismini ‘crazy hair coiffeur´ koyunca çılgın berber´ demesinden daha çok müşteri cekiyor diye düşünüyor.

veya Simon Bolivar Bulvarı iyide banane simondan, Konrad Adenauer Caddesi, Mahat Magandi Caddesi, Can F. Kenedi Caddesi, Dö Gol Caddesi, yav gardaşım kim bunlar banane bu gavur isimlerinden niye benim caddelerimde var bunlar ?

Ambrosia AVM, Monec Otel, Swis, Sheraton, Hilton, Eat´n Joy, Kuki, Big Chefs, The Hause Cafe, .... Bu liste uzayıp gidiyor.Bir Ülkeye zarar verecekseniz öncelikle Dini ve Dilini yozlaştırmakla yaparsınız. Bu bir kültür emperyalizimidir.

Toprakları işgal edilen bir ülke kendini savunabilir, zafer kazanıp işgalcileri toprağından atabilir. Ancak; kültür emperyalizmine maruz kalan ülke, zamanla işgalcinin tıpatıp benzeri olacaktır. Yazarak açıklanamayıp, yaşadıkça anlaşılan, ağızlara sakız olmuş konu her güçlü Milletin, güçsüzün toplumsal bilincini, bir yığın çöp ile değiştirme senaryosudur. Özellikle 1945´ten sonra Türkiye´de başarı ile uygulanmaktadır. Kimi misyoner olup din, iman pazarlamakla, kimi cola - hamburger ile yemek kültürünü yozlaştırmakla, kimi dilimizi köhne bulan “İngilizce ve Fransızca ile değiştirmeye uğraşan” soysuz aydınları beslemekle kültürsüzleştirmeye katkıda bulunur. Amaç ulusları bölmek . Muzik, Sinema, Adetler ya da yaşam biçiminin empoze edilmesi olarak tanımlanabilir. Evet ve bir Ülke açısından tehlikeli olmaya başladığı zaman ise Ülke Vatandaşlarının “ki gençlikdir genelde bu” kendi kültürlerinden uzaklaşıp utanmaya başlaması yabancı özentisi ya da onları uygulamaya başlamasi olarak ifade edilebilir..