Kimse kimseye zarar veremez. Hiç kimse hiç kimseye hiçbir şekilde yararda sağlayamaz. İnsanlar arasında sosyal, ekonomik, fikirsel, ailevi, komşusal ve çeşitli konularda irili ufaklı yardımlaşmalar ve dayanışmalar hep olagelmiştir, halen de olmaktadır ve kıyamete kadar bunlar var olmaya devam edecektir. Fakat bütün bunlar kısa soluklu, geçici ve dönemsel yardımlardır. Bizim kastettiğimiz ve anlatmak istediğimiz yardım ise, kalıcı olan ve insanın konumunu, geleceğini, yaşamını ve durumunu şekillendiren yardımdır. İnkar bizzat kendisine nasıl yardım eder?
Esas itibariyle insan kendine yardım eder. Başkalarına yaptığı yardımlar alıcı ve sürekli olamaz. Ama kendine ölünceye kadar yardım etmek durumundadır insan.
Bir insanın kendine yapabileceği en büyük yardım ve iyilik, evvelemirde ve her halükarda kendine zarar vermemektir. Sonuçları itibariyle fikirsel, zihinsel, bedensel, ekonomik ve sosyal yönlerden zararlı çıkacağa kararlar vermemek, egosunun azgın ve doymak bilmeyen arzularına ve isteklerine gem vurmak bile insanın kendine yapacağı yardımların en başında gelir.
Sözün burasında Yunanlı bilgin Hipokrat’ın (Hippokrates) ünlü yemininden söz etmeliyiz. Hipokrat Yemini, hekimlerin mesleğe başlarken ettikleri yemindir. Yemini günümüz dili ile özetleyerek aktaralım.
Hipokrat der ki: "Tıp Fakültesinden aldığım bu diplomanın bana kazandırdığı statü, hak ve yetkileri kötüye kullanmayacağıma, hayatımı insanlık hizmetlerine adayacağıma, hastalarımı memnun edeceğime, insan hayatına mutlak surette saygı göstereceğime, mesleğim dolayısıyla öğrendiğim küçük sırları saklayacağıma, hocalarıma ve meslektaşlarıma saygı ve sevgi göstereceğime dil, din, milliyet, cinsiyet, takım, ırk ve parti farklarının görevimle vicdanım arasına girmesine izin vermeyeceğime, mesleğimi dürüstlükle ve onurla yapacağıma namusum ve şerefim üzerine yemin ederim...”
Kanımca bu yemindeki temel espiri “Öncelikle hastalara zarar vermeyeceğim…” taahhüdüdür.
Binaenaleyh bir insanın yemini de “kendime ve başkalarına zarar vermeyeceğim!” şeklinde olmalıdır.
ÖZSÖZ: Deveyi uçurumdan düşüren bir tutam ottur. (Atasözü)
