Kağıt üstünde kim ne derse desin, maç öncesi favori olan taraf İnegölspor’du. Ama maçın başında sahada ortaya konan ısırgan futbol, bu maçı kazanamazsak en azından kaybetmeyiz düşüncelerine neden oldu. Ya da şöyle bakalım, en azından bu isteği, arzuyu diğer maçlara taşırsak kazanamazsak bile kaybetmeyiz. Bu kesin ama aynı tempoyu sürdürme kaydıyla tabi...
Maça istekli başlayan konuk takımdı. Penaltı pozisyonunda İnegölspor uyandı, rakibi bozdu. 3. bölge ile pas bağlantılarını kesti. Teknik kapasitesi yüksek bir oyuncu Ankaraspor’da topu aldığında 2 kişi hemen başına geldi. Kolay cirit atmalarını engelledi. Rakibin net 3 pozisyonunu kaleci Gökhan önleyerek takımı ayakta tuttu.
Diğer pozisyonlarda ise bana göre Ankara takımı ya başarısız ya da şanssızdı. Bizim attığımız penaltı dışındaki 2 golde ince dokunuşlar vardı. Özellikle Bahadır’ın attığı golde asisti yapan Ömer Faruk Ermec’i kutlamak gerek.
Maçın son dakikasına kadar kora kor bir maç ortaya koyan 2 takımı tebrik edelim. Hele hele bana göre bu ligin kalbur üstü bir takım karşısında 3 puanı aldığımız içinde bizim oyuncuları 2 kere kutlayalım. Kabul edelim rakip bizden daha fazla istedi. Daha fazla pozisyon buldu. Fakat futbolda bazen 2+2=4 etmiyor. Bu maçta bunlardan biriydi.
Kısaca bu sporun ana temalarından biride şu; isteyince puan alınmayacak maç yok…
