Problem çözme kişinin problemi anlayıp buna çözüm bulana kadar geçirdiği süreçtir. Problem çözme etkili bir şekilde öğrenme ve bireysel yetenekleri geliştirme olarak kabul edilir. Problem çözme becerileri bireylerin erken yaşlardan itibaren kazanması gereken bir beceridir. Bu becerinin kazandırılması gereken dönem kişiliğin temellerinin atıldığı bazı alışkanlıkların kazanıldığı erken çocukluk yıllarıdır.
Okulda veya herhangi bir sosyal ortamda çocuğunuzla ilgili başarılı, mutlu, kendini çok iyi ifade eden, insan ilişkileri kuvvetli gibi cümleler duyunca kendinizi nasıl hissedeceğinizi bir düşünün . Çocukta bu vasıfları geliştirebilmek için pek çok noktaya dikkat etmemiz gerekiyor.
Öncelikle anne-babalar olarak çocuklarımızın bu becerisinin gelişiminde çözümün tamamı değil bir parçası olmak gerekir. Kendi kararlarını verebilmeleri ve problemlerin üstesinden gelmelerini öğreterek onları başkalarına bağımlı (bağlı çocuklar yetiştirmek, bağımlı değil bkz. Adem Güneş, Güvenli Bağlanma) bireyler olmaktan kurtarabiliriz. Çözüm yolu bulması için çocuğu cesaretlendirmek ve onu konu hakkında düşünmesi için teşvik etmek gerekir.
Yine küçük sorumluluklar verilerek kendine güvenin artması sağlanarak sorunlarla daha kolay başedebilen bireyler yetiştirilebilir.
Fikirlerini özgürce belirtebilen bir çocukta sorun çözerken kendi kararlarının önemini anlayacak ve bu doğrultuda hareket edecektir.
Kısacası ona çözümü hazır olarak sunmak yerine bir sorunla nasıl başedebilmesi gerektiği konusunda bilgilendirip durumu farklı örneklerle anlatmaya çalışarak doğru bir yol göstermiş oluruz.
Problemler karşısında, çözüm üretme becerisine sahip çocuklar. İler ki, yaşamlarında da problem çıkaran değil, problem çözen birisi olur. Bu ona her zaman doğru karar verme ve başarılı olma becerisi kazandırır. Nihayetinde çözüm odaklı bir insan olur.
