Başlık böyle, haksızda sayılmayız. İnanın ilk yarıda deplasmanda Manisa’ya 5 farklı yenilemiştik. Fakat bu kadar rakibe şov yaptırmamıştık. Kabul, kaliteli bir ekip. Bu ligin üstünde bir kadro ama bu zeminde, bu durumda, birde üstelik bu konumda da rakibe kendi evinde bu kadar mahkum olunmaz be kardeşim. Adeta Manisa takımının resitalini izledik.
Maçın basından sonuna kadar oyunun her yönünde rakip vardı. Allah’tan ilk yarıda güzel ofsayt taktiği uyguladıkta fark olmadı, yolsa işimiz daha baştan darmadağın olacaktı. Aslında 2.gole kadar isteği artırsak, sahada farklı arayışa girsek, belki puan alabilirdik ama rakibe topu bırakırsan, üstelik boş alanı sen oluşturmasına neden olursan, puan hikayeden öteye gidemez.
Maça Abdülkadir ile başlamak bence yanlıştı. Ağır olan bir oyuncuyu bu zeminde tutmak, sahada kalite ile mücadelenin yanında 10 kişi kalmamızı neden oldu. İnegölspor da bana göre farkındalık yaratan hiçbir oyuncu yoktu ama yine de değişiklikler beni azda olsa umuda taşıyordu. Caner'in oyuna girmesi yanlıştı. Diğer 2 oyuncunun Fatih ve Gülhan’in oyuna girmesi yerinde bir değişiklikti. Fakat geç kalınmıştı. Zira 45’te yediğimiz golle yenik duruma düşen bir takıma bu atraksiyonu daha erken yapabilirdi. Zaten 75’te golü yiyince bu değişiklikler için futbolcuya maç başı yazılsından öteye bir anlam ifade taşımadı.
İşin aslında Manisa bize rakip değil. Fakat bu zeminde bir şeyler düşünülebilirdi. Düşme hattıyla aramızda 6 puan fark var ve biz bu hafta Çorum deplasmanına gideceğiz. Artık çanlar çok yakında çalması, bana göre sesi bizi rahatsız etmeye başladı. Şimdi yapmamız gereken olağanüstü mücadele ve bir an önce gerekli puanları alıp, düzlüğe çıkmak. Aksi halde inanın gönderenin tam ortasında buluruz kendimizi.
