Geçmiş yıllarda biz insanlar büyüklerimize saygımızı hiç bir zaman eksik etmez, selamlaşıp ayaküstü sohbetler yapıp dertleşirdik. Dedelerimiz, babalarımız veya annelerimizden nasihatler dinler, örnek alırdık. Bizler almış olduğumuz bu hayat derslerini, bizden sonraki nesillere aktara bilmişsek ne mutlu bizlere. Ama ne yazık ki görüyorum da günümüzde eskiye oranla adeta uçurum var. Maalesef dirilere saygımız olmadığı gibi bu dünyadan göçmüş olan ve ölmüş olanlarımıza da saygımız yok. Geçtiğimiz günlerde Çeltikçi Mahallesi'nin mezarlığında arkadaşımın cenaze merasimine katıldım. Mezarlık, ortasından yolun geçmesiyle ikiye bölünmüş, eski bir mezarlık olmasından mezarlar kaybolmuş, çayır halini almış. Bundan dolayı cenaze için gelenler eski mezarların üzerine basarak geçiyorlar. Buda bir nevi ölmüşlerimizi çiğnemek demektir. Çeltikçi muhtarı ve yetkili olanlardan mezarlıkta bir çalışma yapıp, her iki tarafa kilitli taş döşeyip, yürüme yolu yapılması gerek. Çeltikçi mezarlığı bir örnek. İlçemizde birçok mezarlıkta tablo aynı. Bu çalışmaların tüm mezarlıklarımızda yapılması gerekiyor. Bu hizmet yapılırsa ölmüş olanlarımıza da bir nebze saygımızı göstermiş oluruz. Saygılarımla...
