Geride kalan 8 haftada her maç İnegölspor için finaldi ama Niğde maçı bütün bunların ötesindeydi. Bana göre 6 puanlık bir maçta tam 45 dakikalık süreçte tüm şartlar lehimize iken, biz bu ikramı bu şansı geri çevirdik. Ali Aydemir gibi İnegölspor hücum gücünün yüzde 50’lik kısmını oluşturan bir ismin olmaması da ayrı bir şanssızlıktı.
Maçın başında savunma ile başlayan kaleci ile biten hatalar sonrası yediğimiz gol, rakibi birden başka bir havaya sokmuş oldu. Ardından net kaçan 2. golde ise kaleci Gökhan golü önleyerek takımı ayakta tutmuş oldu. Devre biterken Emir'in takipçiliği sonrası, Erdem'in golü, ardından rakibin forvetin kırmızı görmesi bizi umuda sevk ederken, bilemezdik yine 45 dakika kahır mektubu yazacağımızı.
2. yarı topla çok oynasak, istekli görünsekte gol yollarındaki şanssızlık, beceriksizlik adeta ipimizi çekti. Fatih Üge 2 kere karşı karşıya pozisyondan sonuç alamadı. Bir topumuz direkten döndü. Böylelikle de her geçen dakika bizim aleyhimize dönmüş oldu. Kaçan pozisyonlar artık bizim için şanssızlık mı, becerisizlik mi bilmem ama bana göre bu takıma çok transfer lazım. Yine kabul edin, etmeyin düşmeye en yakın takım biziz. Tablo sonrası ligden düşmüş Niğde’ye 2 puan vermişsin. Gümüşhane’ye 3 puan hediye etmişsin. Artık bu durumda ne denir ki. Belki Niğde’den 1 puan bizi üzdü mü, sevindirdi mi bilemem ama işimiz çok zor. Artık tek gerçek var; Cumartesi Veli Meşe maçı ya kazanılacak ya da yine kazanılacak. Çünkü bana göre başka ne çaremiz var, ne de kurtuluşumuz. Çözüm eşittir 3 puan...
