Yeni hocamız Necati Erkmen ile çıktığımız ilk maçta rakipte Ankaraspor olunca beklenti doğal olarak 3 puandı.
Maça başlayınca bu beklentinin de uzağımızda olduğunu gördük. Stoper Recep Efe’yi sağbeke, sağbek Arda’yı da önde düşünen teknik heyetin beklentisi tutmadı. Diğer oyuncularımız ise hemen hemen sezon başından beri oynayan kadro idi. Tabi Kaleci Bekir ile solbek Orhan’ı saymasak. Maça iyi başlayan İnegölspor’du. Fakat Ankaraspor da özellikle hem göbekten hem de kanatlardan etkili ortalar ile kalemizi zaman zaman zorladılar.
Bizde ise sanki lig bitmiş havası hakimdi. 40. dakikada yediğimiz golde savunma arasına atılan toptan kaynaklandı. Tabi golden sonra tek kaleye oyunu döndürüp kısa sürede rakibi çözeceğiz derken ne bizim istediğimiz oyun anlayışı ne de sahada istekli bir İnegölspor vardı.
2.yarı ise teknik heyet yaptığı değişiklik ile maça ortak olmak istedi. Fakat buna rağmen aradığımız golü bir türlü bulamadık. Tabi biz önde basarken de Ankaraspor az adamla yakaladığı anda yüreğimizi ağzımıza getirdi. Hele ki 75.dakikada karşı karşıya kaleci Egemen’in kurtardığı bir pozisyon var ki, o anda en azından oyunda kaldık. Oyunun son bölümünde Hasan Ali ve Fatih ile çift forvete dönen takımda biraz daha fazla pozisyona girdik. Tabi Mustafa Tetik’te oyuna dahil olunca 3.bölgede fazla göründük. Fakat top kayıpları pas tercih hataları golü bulmamızı geciktirdi. Birde taraftarın oyunculara yönelik tepkisi adeta takım üstünde ölü toprağı attı ve istekli baskılı oyunun karşılığı sonucu da beraberlik golü geldi.
Bir anlamda bu 1 puan züğürt tesellisi olsa da en azından kaybetmeme adına önemliydi. Sahada çok eksiğimiz var. İstediğimiz puanlar bir türlü gelmiyor ve fikstür olarakta zorlu bir sürece giriyoruz.
Şimdi yapılması gereken tek şey ise topyekun kenetlenip bu sarmaldan çıkmak. Çünkü inanın başka ne seçenek nede çaremiz var…
