İnsanlık tarihinin en büyük hadiselerinden biri, hiç şüphesiz Allah Rasulü ve Ashabının Mekke’den Medine’ye hicretidir. Çünkü bu hicret İslâm’ın bütün ciha-na açılmasıdır. Hicri yılın (hicri takvimin) ilk ayı olan Muharrem ayı Peygamberimiz tarafından Şehrullah (Allah’ın Ayı) olarak tanımlanmış, Cenab-ı Allah’ın ila-hi bereket ve feyzinin, Rabbani ihsan ve kereminin bol bol Mü’minlere ihsan edildiği mübarek bir aydır.
Cenab-ı Allah nasip ederse 25 Ekim 2014 Cumar-tesi günü, yani yarın Muharrem ayının ilk günüdür. Hicri 1436. yılının başlangıcıdır. Muharrem Ayı 12 ay ve 355 gün olan kameri yılın ilk ayıdır. Hazreti Ömer zamanında hicri takvim kabul edilmiş ve Peygamberi-mizin Mekke’den Medine’ye göç etme (hicret) takvim başlangıcı kabul edilmiştir. Bu nedenle Muharrem ayının ilk gecesi hicrî (kameri) yılbaşı gecesidir. Bu geceyi ihya etmeli ve saygı göstermeliyiz. Saygı göstermek ise, ancak günah işlememek ve ibadet etmek-le olur.
Alemlere Rahmet olarak gönderilen sevgili Peygamberimiz (s.a.s) kendi zamanında şirkte, zulümde, küfürde, vahşette, had safhaya kadar uzanan cahila-ne hareketleri yok edip insanları Allah’a ibadet, adalet, merhamete davet etmiştir. Bu durum karşısında Mekkeli müşrikler Allah Resulüne ve ashabına akla hayale gelmedik işkence ve zulüm yaptılar. Bu ağır baskılar altında tebliğ ve davet görevini yerine getire-meyeceğini anlayan kâinatın efendisi milâdi 622 yılın-da Mekke’den Medine’ye hicret etti. Bu hicret bir ka- çış değil; Müslümanların ve İslâm’ın Medine’de geliş- mesi, güçlenmesi, teşkilatlanması ve oradan da tüm dünyaya açılmasıydı. İslâm dini hicret sayesinde, hür bir ortamda gelişme, yayılma; fert, aile ve toplum hayatında uygulanma imkânına kavuştu.
Rabbimiz, Habibinin hicret etmesine İsrâ süresinin sekseninci Ayet-i Kerimesiyle müsaade etmiştir. “Ve şöyle niyaz et: Rabbim! Gireceğim yere dürüstlükle girmemi sağla; çıkacağım yerden de dürüst- lükle çıkmamı sağla. Bana tarafından hakkıyla yardım edici bir kuvvet ver.” 1-(İsrâ, 17/80)
Yolculuk esnasında ve saklandıkları Sevr mağara-sındaki durumları da Tevbe süresinin 40. Ayetinde şöyle ifade edilmiştir: “Eğer siz ona (Resûllah’a) yardım etmezseniz (bu önemli değil); ona Allah yardım etmiştir: Hani, kâfirler onu, iki kişiden biri olarak (Ebu Bekir ile birlikte Mekke’den) çıkarmış-lardı; hani onlar mağaradaydı; o, arkadaşına. Üzülme, çünkü Allah bizimle beraberdir, diyordu. Bunun üzerine Allah ona (sükûnet sağlayan) emniyetini indirdi, onu sizin görmediğiniz bir ordu ile destekledi ve kâfir olanların sözünü alçalttı. Allah’ın sözü ise zaten yücedir. Çünkü Allah üstündür, hikmet sahibidir.” 2-(Tevbe, 9/40)
Gerçekleşen bu büyük Hadise ile İslamiyet’in, fert aile ve cemiyet hayatında daha müşahhas olarak tatbik edildiğini, yeni bir toplum modelinin ortaya çıktığı-nı görüyoruz. Hicrete aktif olarak katılanlar ve onlara kucak açıp barındıranlar Rızay-ı ilahiyi kazananlar arasında takdim edilir ve Kur’an-ı Kerim’de: “(İslâm dinine girme hususunda) öne geçen ilk muhacirler ve ensar ile onlara güzellikle tabi olanlar var ya, işte onlardan Allah razı olmuştur, onlarda Allah’tan razı olmuşlardır. Allah onlara, içinde ebedî kalacakları, zemininden ırmaklar akan cennetler hazırlamıştır. İşte bu büyük kurtuluştur.” 3- (Tevbe, 9/100) buyurulmuştur.
Hicret bir kaçış, bir pes ediş değildir. Hicret Allah rızası için anadan, babadan, evlattan, maldan, yurttan, yuvadan, hattan serden vazgeçişin ibretli ve meşakkatli göstergesidir. Başka bir ifadeyle tıkanan ha- yatın önünün açılmasıdır. Kısaca hicret, İslâm davasının hedefe giden yolunda müslümanın dönüm noktasıdır. Hicretin bu genel tanımının yanında gerçek hicret hakkında Peygamberimiz (s.a.s): “Hakiki hicret, kötülükleri terk etmektir…” 4- (İbn Mace, Fiten, 2) ve “Hakiki Muhacir, Allah’ın yasakladığı şeyler-den kaçan, onları terk eden kimsedir.” 5-(Buhâri, İman, 4) buyurmuştur. Hicretin terimine yüklenen bu anlamların dışında hicretin ahlâk ve zühdle olan yönüne işaret eden ayet ve hadisleri göz önüne olan bazı mutasavvıflar ise hicrete “Nefsi terbiye etmek maksadıyla manevî yolculuğa çıkmak; kalben ve zihnen masivayı terk etmektir.” 6-(İslâm Ansiklope-disi, TDV.Yay. Ank. C.17, S.458) demişlerdir.
“1436. yılını idrak ettiğimiz hicretten günümü-ze ulaştırmamız gereken mesajlar nedir?” sorusu-nun cevabını gelin hep birlikte arayalım.
Medine’de başlayan bu yeni toplum hayatında, bir asırdan fazla bir zamandır Evs ve Hazreç kabileleri arasında devam edip gelen kavga ve savaşların sona erdiğini, bu iki kabile arasında tarihten gelen düşmanlıkların bittiğini, din kardeşliği, inanç ve akide birlikteliğine dayalı yeni bir barış ve huzur döneminin başladığını görüyoruz. Günümüzde aynı dine inanan, aynı tarihi paylaşan, birçok zorluklara birlikte göğüs geren milletimizin fertleri arasında ayrımcılık ve bölücülük yapmaya çalışanlara karşı bir kez daha heye-canla hicret hadisesinin getirdiği barış ve huzur dönemini hatırlamak ve hatırlatmakta yarar vardır.
Ayrıca, Hicretten sonra Ensar ve Muhacir arasın-da yardımlaşma ve dayanışmayı temel alan “kardeşlik” esasları dahilinde hayatın yeniden tesis ve tanzim edildiğine şahit oluyoruz. Yardımlaşma bu iki kesim arasında o kadar ileri seviyelere vardırılmıştı ki, kan bağına bağlı kardeşliğin dahi önüne geçmişti. Varını yoğunu Mekke’de bırakıp gelen Muhacirlerin sıkıntıları böylece en aza indirilmiş olmaktaydı. Günümüzde kan bağıyla bağlı kardeşlerin bile birbirleri-ne sırt çevirdiklerini düşünürsek hicret hadisesinde almamız gereken dersler olduğunu söylememiz gerekmektedir.
Allah Resûlü Medine’ye gelişinin hemen ardından mescidini inşa ederek bunun, Müslüman bir toplumun hayatında icra edeceği fonksiyonu özellikle göstermek istemiştir. Şu halde Hicreti 1436.yılında tekrar anarken cami ve cemaat kavramlarını bir kere daha düşünmek ve bu konuda camiye devam noktasında hangi noktada olduğumuzu sorgulamak gerektiğini hatırlatmak isterim.
O halde burada kendi kendimize bir soralım; inandık, iman ettik dediğimiz İslâm’ın o güzel ahlâk ilkele-rini ne zaman pratik hayatımıza aktarıp onu daha anlamlı hale getireceğiz? Kötü huylardan iyi huylara ne zaman hicret ettiğimizi göstereceğiz? İslâm dünyasında yaşanan menfur olaylara, akan kan ve gözyaşına ne zaman dur diyeceğiz? Kendimizi ne zaman toparlayacağız? Rabbim en kısa zamanda İslâm dünyasında acı ve gözyaşlarının dinmesini akan ka-nın durmasını ve tüm Müslümanların barış ve huzu-ra kavuşmasını nasip etsin.
Yeni Hicrî bir yıla daha bizleri kavuşturan Yüce Allah’a hamd etmek, Ona şükretmek hepimizin birinci görevi olmalıdır. Geçmiş yılların muhasebesini yapalım. Yapmış olduğumuz hataları düzeltelim. Gelece-ğe daha iyi bir şekilde hazırlanmaya çalışalım. Hicrî yılbaşı gecesini; aynen Kandil ve Bayram geceleri gibi günahlarımızın affı için tevbe ve istiğfarlarla, ailemizin, evlatlarımızın, vatanımızın, milletimizin, insanlık alemi ve bütün Müslümanların birlik ve be- raberliği, sağlık afiyet, huzur ve mutlulukları için toplu ve ferdî yapacağımız dualarla, kılacağımız kaza ve nafile namazlarla, okuyacağımız Kur’an tilavetiyle, anne, baba, eş ve dost ziyaretleri yaparak ya da uzakta iseler telefonla arayıp onların gönüllerini alarak değerlendirmeliyiz.
Cenab-ı Allah, Hicri 1436. yılını milletimize, devle-timize, İslam âlemine ve bütün insanlığa hayırlara vesile kılsın. İdrak ettiğimiz yeni hicrî yıl, bozulan ahlâki yapımızı yeniden kurmaya, Hakk’a yeniden çıkmaya, Allah’a ve Resulü’ne sağlam bir bağlanışla bağımızı güçlendirmeye vesile olsun.
Tüm Mü’min kardeşlerimizin yeni hicri yılını tebrik eder, daha nice yıllara sağlık, selamet ve kardeşlik duyguları içerisinde kavuşmayı Yüce Allah’tan niyaz ederim.
